پیامک های محرم

ای شده مجنون خدا السلام                        شاهرگ خون خدا السلام

ای شده سرشار، دلم از غمت                     باز محرم شد و دل محرمت

باز باران، با ترانه              می خورد بر بام خانه

یادم آمد کربلا را               دشت پر شور و بلا را

پیامک های محرم

ای شده مجنون خدا السلام                        شاهرگ خون خدا السلام

ای شده سرشار، دلم از غمت                     باز محرم شد و دل محرمت

هنوز نیم قرن از حجه الوداع نگذشته، امت محمد، تیغ بر اوصای او کشیده اند و با نام اسلام، قلب اسلام را که امام است، می درند! اجسامشان به جانب قبله نماز می گزارند، اما ارواحشان هنوز همان اصنامی را می پرستند که ابراهیم شکسته بود، ... و ای کاش تا همین جا بسنده می کرد و قلب قبله را با تیغ نمی درید! عجبا! جهان را ببین که چه سان وارونه می شود!   (سید شهیدان اهل قلم مرتضی آوینی)

باز باران، با ترانه              می خورد بر بام خانه

یادم آمد کربلا را               دشت پر شور و بلا را

گردش یک ظهر غمگین، گرم و خونین

لرزش طفلان نالان، زیر تیغ و نیزه هارا

با صدای گریه های کودکانه

واندرین صحرای سوزان

می دوید طفلی سه ساله

پر ز ناله، دلشکسته، پای خسته

باز باران

قطره قطره، می چکد از چوب محمل

خاکهای چادر زینب، به آرامی شود گل

آه باران

کی بباری برتن عطشان یاران

تر کنند از آن گلو را

آه باران! ...

در آنجا که حسین درصحنه است اگر در صحنه نباشی هرکجا می خواهی باش، چه ایستاده به نماز و چه نشسته در شراب‌‌، هر دو یکی است.

خداوند به موسای نبی وحی کرد: ای موسی! بدان که هر کس بر حسین گریه کند یا کسی را بگریاند یا خود را شبیه به گریه کنان درآورد، بدنش را بر آتش حرام می کنم.

در ماه محرم همه خونین بصرانیم

تا وادی هجران و بلا همسفرانیم

امام حسین علیه السلام:  من کشته اشکهایم، مؤمنى مرا یاد نکند، مگر آنکه به گریه مى‏افتد.

***

آوای جرس می رسد از مأمن عشاق                        صد تیر نشیند ز بلا بر تن عشاق

همراه حسین آمده یک دشت غریبی                       تا آنکه شود کرببلا مدفن عشاق

امام صادق علیه السلام: همانا سرزمین کربلا و آب فرات نخستین سرزمین و آبى هستند که خداوند تبارک و تعالى را تقدیس کردند، پس خداوند آنها را مبارک قرار داد.

عطری که از حوالی پرچم وزیده است                        ما را به سمت مجلس آقا کشیده است

از صحن هر حسینیه تا صحن کربلا                           صد کوچه بازکنید محرم رسیده است

*****

امام روح الله:  این خون سیدالشهداست که خون های همه ملت های اسلامی را به جوش می آورد.

تا خون شهید کربلا می جوشد                   با یاد محرم دل ما می جوشد

داغ غم او همیشه عالم سوز است             تا هست خدا، خون خدا می جوشد

خون حسین و اصحابش کهکشانی است که بر آسمان دنیا، راه قبله را می‌نمایاند، ...اگر نبود خون حسین، جوشیدن سرد می‌شد و دیگر در آفاق جاودانه شب، نشانی از نور باقی نمی‌ماند، ...حسین سرچشمه خورشید است.  (سید شهیدان اهل قلم مرتضی آوینی)

چون شاهد، تیغ را در آغوش کشید

فریاد عطش با لب خاموش کشید

تا وادی خون و عشق ، پرواز کنان

زخم دل صد پرنده بر دوش کشید

امام باقر علیه السلام: همانا خداوند در برابر شهادت حسین، امامت را در نسلش و شفاء را در خاکش و استجابت دعا را در کنار مزارش قرار داد.

گر کوفه و شام نبوده ایم حال هستیم                                  گر کرب و بلا نبوده ایم حال هستیم

           گر نشدیم  آن زمان ز مولا حامی                                تا آخرین قطره ی خون حامی رهبر هستیم

 مقام معظم رهبری:  کربلا مثالی است برای این که در مقابل عظمت دشمن، انسان نباید دچار تردید شود.

کربلا یعنی که یار رهبری                          از حسین عصر خود فرمانبری

بیعت ما شیعیان عین ولاست                     زاده ی زهرا علی روح خداست

عده ای از شیعیان غافل شدند

از اطاعت از ولی کاهل شدند

راه حق در منظری دور از ولایت دیده اند

کاغذ سر نیزه را گویی که قرآن دیده اند

کیستند اینان؟ خوارج زمان

گیج و مبهوت از ولی در این زمان

خلق را در اشتباه انداختند

یوسف ما را به چاه انداختند

در آنجا که حسین درصحنه است اگر در صحنه نباشی هرکجا می خواهی باش، چه ایستاده به نماز و چه نشسته در شراب‌‌، هر دو یکی است. (سیدشهیدان اهل قلم مرتضی آوینی)

 

 * کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا *

رسول خدا صلی الله علیه و آله: همانا براى شهادت حسین حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمى‏شود.

     زان روز که باغ خیمه ها می سوزد                     عشق است که در" کرب" و" بلا" می سوزد

خورشید که ناظر است بر کشتن نور                      اشکی ست که در چشم خدا می سوزد

امام حسین علیه السلام: مرگ با عزت برتر از زندگى با ذلّت است.

آن کشته که دین زنده به نامش باشد          دریـــای پیــــام، از قیـــامش باشد

 زیبــاست بر او گریــه ولی زیبــاتر                 سرمشق گرفتن از مرامش باشد

منتظران مهدی! بهوش، حسین را منتظرانش کشتند!!!

امام باقر علیه السلام: چون جدّم حسین علیه السلام کشته شد فرشتگان با گریه و فغان به درگاه خداوند عزّ و جلّ فریاد برآوردند که: اى سرور ما! آیا از کسانى که برگزیده تو و فرزند برگزیده تو و بهترین آفریده تو را مى کشند چشم مى پوشى؟ خداوند عزّ و جلّ به آنان فرمود که: فرشتگان من! آرام گیرید؛ به عزّت و جلالم سوگند از آنان انتقام خواهم گرفت گر چه به طول انجامد. آن گاه خداوند عزّ و جلّ امامانِ نسل حسین علیه السلام را به فرشتگان نشان داد و فرشتگان بدان شادمان گشتند. در میان آنان یکى ایستاده بود و نماز مى خواند. خداوند فرمود:  با این قائم از آنان انتقام مى کشم.

أعظم الله أجورنا بمصابنا بالحسین علیه السلام و جعلنا و إیّاکم من الطالبین بثاره مع ولیّه الإمام المهدی (عج)

دشمنت کشت ولى نور تو خاموش نگشت                            آرى آن جلوه که فانى نشود نور خداست