استان‌هایی که شاید بعدها نامشان را بشنوید

  در آخرین ماه‌های دولت دهم، ورامین یک قدم تا استان شدن فاصله دارد. طرحی که البته وزیر کشور آن را شایعه می‌داند اما نمایندگان مجلس می‌گویند تا اجرایی شدن فاصله زیادی ندارد.

 

استان کاشان

 کاشان هم به دلیل جاذبه‌های گردشگری و زمینه‌های تاریخی، راهبردی، صنعتی، علمی و فرهنگی ای که دارد، درخواست جدایی از اصفهان و مستقل شدن را مطرح کرده است. طرح استان شدن این شهر در دولت نهم کمی جدی‌تر از بقیه طرح‌ها مطرح شده بود و احمدی‌نژاد در سفری که دو سال قبل به این شهر داشت، از مردم خواست جمعیت‌شان را بیشتر کنند تا استان شوند. او گفته بود: «یک ایراد قانونی وجود دارد و آن بحث جمعیت است که البته سه راه وجود دارد. یک راه آن فقط دست شماست و راه دیگر آن دست مجلس است و راه دیگر آن نیز تلفیقی است. همفکری کنید و یک راه پیدا کنید... چه چیزی بهتر از این که به جای 300 هزار کاشانی انقلابی و مومن، یک میلیون کاشانی نجیب داشته باشیم؟» کاشان در حال حاضر فرمانداری ویژه دارد.

 





 


 
استانی که نقوی از آن صحبت می‌کند، شامل شهرستان‌های ورامین، پاکدشت، قرچک و پیشوا می‌شود، اما هفته گذشته، مصطفی محمد نجار، وزیر کشور در حاشیه جلسه هیات‌دولت گفته بود جدا شدن ورامین از تهران و ایجاد استان خرداد شایعه است. جمله‌ای که نقوی دیروز در خبرنگاران آن را رد کرد و گفت: «مجلس به دولت پیشنهاد داده و ظرفیت‌های تشکیل استان در منطقه را هم به آنها ارائه کرده است. البته این ظرفیت‌ها به استانداری هم ارائه شده. از برخی منابع هم در استانداری و هم در دولت پاسخ‌های مثبتی برای استان دریافت کرده‌ایم. به ما اعلام کرده‌اند که کار مطالعاتی در این زمینه انجام می‌شود، این حد نهایی کار است که تاکنون انجام شده.»

 

چه زمانی یک استان تشکیل می‌شود؟

 بر اساس قوانین تقسیمات کشوری،«وزارت کشور بنا به ضرورت می‌تواند با تصویب هیات وزیران با انتزاع و الحاق روستاها، بخش‌ها یا شهرستان‌های مجاور، استان‌ها را تعدیل نماید مگر آنکه به تصویب مجلس شورای اسلامی، ایجاد استان جدید ضروری شناخته نشود.»
ماده 9قانون تقسیمات کشوری می‌گوید که استان جدید باید حداقل یک میلیون نفر جمعیت داشته باشد و مرکز استان یکی از شهرهای همان استان باشد که مناسب ترین کانون سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، طبیعی و اجتماعی آن استان شناخته می‌شود.

 
ورامین و شهرهای اطرافش یعنی پاکدشت، قرچک و پیشوا این ویژگی را دارند و از سال‌ها قبل درخواست استان شدن این منطقه به دولت ارائه شده بود. اما از زمانی که کرج و شهرهای اطراف آن به عنوان استان معرفی شد، این بحث خیلی جدی‌تر از گذشته سر زبان‌ها افتاد تا نهایتا، در آخرین ماه‌های دولت دهم پیشنهاد استان شدن ورامین مورد مطالعه قرار گیرد.

 
حجت الاسلام سید محسن محمودی، امام جمعه موقت ورامین فشارهای سیاسی و اقتصادی مردم ورامین در تاریخ را دلیل این درخواست می‌داند و می‌گوید: ورامین به خاطر قیام خونین 15خرداد و دفاع از مرجعیت و ولایت بیش از 15 سال غضب و خشم رژیم طاغوت را به جان خرید و محرومیتی وصف ناشدنی داشت. آیا وقت آن نرسیده آن جفاها و ظلم‌های رژیم پهلوی را نظام اسلامی جبران کند و تا زمانی که این منطقه تبدیل به استان نشود این ظلم جبران نمی‌شود، به همان دلیلی که قم استان شد و به این وسیله ظلم طاغوت به این دیار تا حدودی جبران شد، ورامین هم باید به استان تبدیل شود.»

 

چرا «خرداد»؟

 تقریبا از دو دهه قبل استان‌های جدیدی که روی نقشه مشخص می‌شوند با بهانه‌های جغرافیایی و تاریخی شان در دوره معاصر نام می‌گیرند. خراسان وقتی به سه بخش تقسیم شد، بر اساس موقعیت جغرافیایی استان هایش «خراسان شمالی» و «خراسان جنوبی» نام گرفت و بخش سوم این منطقه به دلیل وجود حرم امام رضا (ع) خراسان رضوی نامیده شد. استان البرز هم به دلیل قرار گیری در دامنه بلندترین قله ایران این نام را گرفت و حالا استان خرداد قرار است به خاطر وقایعی که در خردادماه سال 1342 در ورامین اتفاق افتاد، «خرداد» نام بگیرد. در 15خرداد آن سال مردم ورامین در واکنش به دستگیری امام خمینی(ره) کفن پوش به سمت تهران حرکت کرده بودند که نیروهای نظامی آن‌ها را به گلوله بستند.

 
نقوی می‌گوید: «تعیین نام دست ما نیست، یک کمیته‌ای در وزارت کشور وجود دارد که نام را تعیین می‌کند اما ما نام خرداد را برای استان پیشنهاد داده‌ایم، چون معتقدیم عامل وحدت این منطقه قیام 15 خرداد سال 1342 است که از بخش جوادآباد، پیشوا و ورامین آغاز شده و در قرچک رخ داده است.»نقوی معتقد است «مردمی که به واسطه حرکت شجاعانه 15 خرداد 42 مورد بغض و خشم رژیم طاغوت واقع بودند امروز هم در محرومیت به سر می‌برند» و استان شدن دشت ورامین می‌تواند نقطه شروعی بر محرومیت زدایی در این منطقه باشد.

 

 
استان‌هایی که شاید بعدها نامشان را بشنوید

 به جز ورامین که در یک قدمی استان شدن قرار گرفته، چند شهر دیگر هم هستند که واجد شرایط استان شدن هستند و مردم شان این درخواست را به وزارت کشور ارائه کرده اند. این‌ها شاید استان‌هایی باشند که در دولت‌های بعدی به رسمیت شناخته شوند:

 

استان کاشان

 کاشان هم به دلیل جاذبه‌های گردشگری و زمینه‌های تاریخی، راهبردی، صنعتی، علمی و فرهنگی ای که دارد، درخواست جدایی از اصفهان و مستقل شدن را مطرح کرده است. طرح استان شدن این شهر در دولت نهم کمی جدی‌تر از بقیه طرح‌ها مطرح شده بود و احمدی‌نژاد در سفری که دو سال قبل به این شهر داشت، از مردم خواست جمعیت‌شان را بیشتر کنند تا استان شوند. او گفته بود: «یک ایراد قانونی وجود دارد و آن بحث جمعیت است که البته سه راه وجود دارد. یک راه آن فقط دست شماست و راه دیگر آن دست مجلس است و راه دیگر آن نیز تلفیقی است. همفکری کنید و یک راه پیدا کنید... چه چیزی بهتر از این که به جای 300 هزار کاشانی انقلابی و مومن، یک میلیون کاشانی نجیب داشته باشیم؟» کاشان در حال حاضر فرمانداری ویژه دارد.

 

استان خلیج فارس

 پیشنهاد تشکیل استان خلیج فارس اما در اردیبهشت ماه 91 در مجلس مطرح شد. ولی اسماعیلی، عضو کمیسیون شوراها و سیاست داخلی مجلس خواسته بود در آﺳﺘﺎﻧﻪ روز ملی خلیج فارس اﺳﺘﺎن ﺗﻮرﯾﺴﺘﯽ ﻓﺮھﻨﮕﯽ ﺧﻠﯿﺞ ﻓﺎرس که در بر گیرنده جزایر استان هرمزگان است تشکیل شود و مرکز آن ابوموسی باشد. اگر چنین اتفاقی بیفتد، جزایر قشم و کیش و بنادر لاوان، لنگه، سیری، جزایر تنب بزرگ و تنب کوچک از شهرهای این استان خواهند بود.

 

استان زاگرس

 استان زاگرس هم ایده دیگری است که اهالی لرستان آن را مطرح کرده‌اند تا با مرکزیت بروجرد در شرق لرستان فعلی تشکیل شود. استانی که البته درباره نام آن اتفاق نظر زیادی وجود ندارد و به نام‌های بوستان، بروجرد و لرستان شرقی هم از آن نام برده شده‌است.
طرح اولیه تشکیل این استان در سال ۱۳۷۵ و هنگام سفر رئیس جمهور وقت، آیت الله هاشمی رفسنجانی به بروجرد ارائه شد. 4سال بعدنمایندگان بروجرد، ملایر و نهاوند به وزارت کشور نامه ای رسمی نوشتند و خواستار تشکیل استانی جدید با مشارکت این سه شهرستان شدند.


در دومین دوره ریاست جمهوری سید محمد خاتمی باز هم زمزمه‌های استقلال اداری بروجرد و تشکیل استان زاگرس مطرح شد و در نهایت در سال ۱۳۸۹، بعد از تشکیل استان البرز باز هم این بحث به مجلس آمد و این بار علاءالدین بروجردی و هادی مقدسی نمایندگان بروجرد در مجلس از رئیس جمهور تقاضای تاسیس استان زاگرس را مطرح کردند. درخواستی که البته تا الان مورد بررسی جدی قرار نگرفته است.
استان زاگرس اگر تشکیل شود به احتمال زیاد شامل شهرهای نهاوند، بروجرد، ملایر، دورود، ازنا و الیگودرز خواهد بود.

 

استان بم

 طرح این استان به وزارت کشور داده شده و در صورتی که بم استان شود، نواحی جنوبی و شرقی استان کرمان از آن جدا خواهد شد و استان بم را به مرکزیت شهر بم تشکیل خواهند داد. طرح تبدیل بم به استان را سال گذشته موسی غضنفرابادی، نماینده مردم بم در مجلس شورای اسلامی مطرح کرده و گفته بود: «چنانکه قصدی بر تقسیم استان کرمان وجود داشته باشد شرق استان کرمان با چهار شهرستان بم، ریگان، فهرج، و نرماشیر با توجه به زیر ساخت‌های موجود و جمعیت زیاد منطقه لازم به عنوان استان مستقل تحت استان بم لحاظ شود در غیر این صورت شاهد تنش‌های شدیدی در منطقه خواهیم بود.»

 
البته به جز این، جنوب نشینان کرمان هم به مستقل شدن چشم دارند و در طرحی که به نام استان کرمان جنوبی ارائه کرده اند، خواستار تشکیل استانی شده‌اند که مرکز آن جیرفت است.

 

استان خوزستان شمالی

 ایده این استان را اولین بار نماینده مردم دزفول در مجلس مطرح کرد. سید احمد آوایی گفته بود با توجه به این که دزفول دومین شهر پرجمعیت استان خوزستان است و جمعیت این شهر در کنار ایذه، شوش، شوشتر، مسجد سلیمان، اندیمشک، گتوند و لالی بیش از یک میلیون نفر می‌شود، می‌تواند مرکز استان خوزستان شمالی قرار گیرد.

 

استان سربداران

این نام استانی است که مدت‌هاست مردم سبزوار درخواست تشکیل آن را دارند. تقریبا از همان زمانی که استان خراسان به سه بخش شمالی، رضوی و جنوبی تقسیم شد و بازاریان سبزوار در اعتراض به طرح تقسیم خراسان مغازه هایشان را تعطیل کردند و به این اتفاق واکنش نشان دادند. با این حال جمعیت کم سبزوار و شهرستان‌های اطرافش یکی از بزرگترین دلایل استان نشدن این منطقه بوده است.

 

استان شاهرود

شاهرودی‌ها هم مدتی است درخواست استان شدن دارند. کاظم جلالی نماینده دوره هشتم و نهم مجلس که طرح این استان را در مجلس هم پیشنهاد داد، معتقد است وسعت زیاد شهرستان شاهرود در مقایسه با استان‌هایی مثل گیلان، مازندران، تهران، قم و قزوین و همچنین موقعیت آن در اتصال شرق به غرب و شمال به جنوب کشور دلایل خوبی برای شکل گیری استان شاهرود هستند. ضمن این که جمعیت شاهرود از جمعیت شهر سمنان هم بیشتر است.

 

استان گلشن

 اگر طرح شکل گیر استان گلشن مورد تایید قرار گیرد، شهرستان‌های طبس از استان یزد، خور و بیابانک از استان اصفهان و بشرویه از استان خراسان جنوبی با یکدیگر یک استان جدید را تشکیل خواهند داد که مرکز آن شهر طبس خواهد بود. این طرح را اولین بار محمد کریم عابدی نماینده مردم طبس، فردوس، سرایان و بشرویه در مجلس مطرح کرد ولی هنوز به طور جدی به آن پرداخته نشده است.

 

استان مازندران غربی

 اگر قرار باشد استان مازندران غربی شکل بگیرد، باید شهرستان رودسر از استان گیلان به همراه شهرستان‌های رامسر، تنکابن، عباس آباد، چالوس، نوشهر و نور و رویان از استان مازندران جدا شوند و با مرکزیت تنکابن این استان را تشکیل دهند. زمزمه‌های شکل گیری استان مازندران غربی اولین بار در همایش توسعه علمی غرب مازندران مطرح شد. دلیل ایجاد چنین استانی هم فاصله زیاد غرب مازندران تا مرکز استان و عدم رسیدگی مشکلات مردم منطقه در مرکز استان اعلام شده بود. با این حال، مخالفت‌های معاونت سیاسی امنیتی استانداری مازندران مانع از به کرسی نشستن حرف نمایندگان این استان در مجلس شده است.


به جز این استان ها، طرح تشکیل استان کردستان شمالی به مرکزیت بوکان، استان لارستان به مرکزیت لار و استان تالش به مرکزیت آستارا هم تا به حال در مجلس مطرح شده که هنوز بررسی جدی روی آنها صورت نگرفته است.